Żyjemy w zwyczajnych warunkach w świecie, w którym jesteśmy wezwane do budowania wspólnoty między sobą. Polega ona na jedności tego samego ducha, gdyż łączy nas życie we wspólnym charyzmacie świeckiego życia konsekrowanego.
Nasze życie jest uczestnictwem w miłości Chrystusa, w Jego miłości do Ojca i braci. To dzięki więzi z Bogiem, poprzez modlitwę, szczególnie za siebie nawzajem oraz uczestnictwo w Eucharystii, żyjemy w poczuciu jedności jako wspólnota. Jedność duchowa jest darem Ducha Świętego, który rozlewa w nas miłość i skłania nas, byśmy pomagały sobie, w drodze do doskonałości, tworząc i podtrzymując klimat życzliwości i współpracy.
Nasze comiesięczne spotkania są niezbędne dla formacji, rozwoju duchowego, wspólnotowego i apostolskiego. Są też dobrą okazją do wymiany myśli, doświadczeń, radości i trudności. To czas ubogacania i umacniania, byśmy mogły realizować swoją misję w świecie. Uczymy się też wzajemnej akceptacji, zrozumienia i szacunku dla siebie, mimo różnicy wieku, wykształcenia czy różnorodności środowisk, bądź wykonywanej pracy.
Życie w braterskiej wspólnocie służy pogłębianiu świadomości naszej przynależności do Kościoła.